ارزیابی اثربخشی تمرینات هوازی وغیرهوازی برسطوح مارکرهای التهابی و لیپیدهای خون

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات ورزشی هوازی و غیرهوازی بر برخی مارکرهای التهابی اثرگذار در ایجاد بیماری های قلبی-عروقی بود.45 مرد جوان سالم از میان کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز همدان به طور تصادفی به 3 گروه تجربی1 شامل تمرینات هوازی، تجربی2 شامل تمرینات غیرهوازی وکنترل تقسیم شدند. سپس گروه های تجربی به مدت 8 هفته به انجام تمرینات ورزشی پرداختند. گروه کنترل در طول این مدت هیچ گونه فعالیت ورزشی خاصی انجام نداد. سطوح crphs، il-6، hdl، ldl و فیبرینوژن قبل و پس از دوره تمرین اندازه گیری و مقایسه شد. سطوح فیبرینوژن در گروه تجربی1 در پس-آزمون به نسبت پیش آزمون به صورت معنی داری کاهش یافت(05/0p≤). همچنین نتایج نشان دادند در پس-آزمون سطوحcrp در گروه تجربی1 درمقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری کاهش یافت(029/0≥p، 853/3=f)، همچنین سطوح فیبرینوژن درگروه تجربی1 درمقایسه باگروه کنترل به صورت معناداری کاهش یافت(037/0≥p، 579/3=f). درگروه تجربی2 نیز در پس آزمون سطوحhdl درمقایسه باگروه کنترل به-صورت معناداری افزایش یافت(026/0≥p، 007/4=f). دیگرمتغیرها در هیچ یک از گروه ها تغییر معناداری نکردند. باتوجه نتایج تحقیق حاضر می توان اظهار داشت که تمرینات هوازی بر مارکرهای التهابی همچون crp و فیبرینوژن و تمرینات غیرهوازی برسطوح hdl اثربخشی مطلوبی دارند. درنتیجه به طورکل تمرینات ورزشی مختلف می توانند در کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی موثر باشند.